Małżonek, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia (czyli jak przy rozwodzie bez orzekania o winie), może być zobowiązany do świadczeń alimentacyjnych na rzecz drugiego małżonka tylko i wyłącznie wtedy, kiedy ten drugi małżonek znajduje się w stanie niedostatku. W przypadku małżonka, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia (czyli jak w przypadku rozwodu bez orzekania o winie), obowiązek alimentacyjny względem drugiego małżonka wygasa z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu. Tylko na skutek wyjątkowych okoliczności Sąd może ten pięcioletni termin przedłużyć. obowiązek dostarczania środków alimentacyjnych wygasa również w razie zawarcia nowego małżeństwa przez małżonka uprawnionego do alimentów. W przypadku rozwodu bez orzekania o winie, jeżeli osoby, które weszły w związek małżeński posiadają małoletnie dzieci, jednym z najważniejszych zadań sądu jest rozstrzygnięcie w wyroku rozwodowym o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej oraz ustalenie miejsca pobytu dziecka przy którymś z rodziców. Sąd wskazuje także, w jaki sposób mają wyglądać kontakty każdego z małżonków z dziećmi, chyba, że zgodnie wniosą oni, aby orzeczenie w tym przedmiocie nie zapadło. W przypadku rozwodu, także bez przesądzania o winie, z chwilą uprawomocnienia się wyroku, który go orzekł, pomiędzy stronami związku małżeńskiego, przestaje istnieć ustawowa małżeńska wspólność majątkowa.