Zgodnie z art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/848 z maja 2015 r. w sprawie postępowania upadłościowego (Dz.U. UE.L nr 141,s 19) sądy Państwa członkowskiego, na którego terytorium znajduje się główny ośrodek podstawowej działalności dłużnika, posiadają jurysdykcję do wszczęcia postępowania upadłościowego.
Wyjazdy emigracyjne nie dają podstawy do uznania jurysdykcji Państwa obcego. Głównym ośrodkiem podstawowej działalności jest miejsce, które dłużnik regularnie zarządza swoją działalnością o charakterze ekonomicznym i które jako takie jest rozpoznawane dla osób trzecich.
W przypadku każdej innej osoby fizycznej niż osoba prowadząca działalność gospodarczą lub zawodową, domniemywa się wobec braku dowodu przeciwnego, że głównym ośrodkiem jej podstawowej działalności jest miejsce zwykłego pobytu tej osoby.
Domniemanie takie ma zastosowanie jedynie w sytuacji gdy nie zostało przeniesione miejsce zwykłego pobytu do innego państw członkowskiego w terminie sześciu miesięcy przed złożeniem wniosku o upadłość.